Od bardzo dawna lubię Shah Rukh Khana, ale dopiero od jakiegoś czasu jestem w nim zauroczona, a po tym filmie moja fascynacja tym Bollywoodzkim Bradem Pittem jeszcze bardziej wzrosła. Film jest cudowny i bardzo pouczający. Na początku płakałam ze śmiechu, jednak później płakałam z żalu. Czemu? Zapraszam do obejrzenia tej produkcji, naprawdę warto, ale przygotujcie chusteczki, bo na końcu (zresztą nie tylko) będą wam potrzebne ;)

Tu macie jeden z promujących plakatów:



A tu moje ulubione piosenki z filmu:

Moja ulubiona - "Kal Ho Naa Ho"



Druga, mniej ulubiona - "Pretty Woman"



I trzecia - "It's the time to disco"



A tu jeszcze moja ulubiona scena z filmu:



Tłumaczenie (z lektora):

Rohit: Dzień dobry, Laila

Amon: Dzień dobry, Rohit

R: Laila

A: Rohit

R: Laila, nauczyłaś się mówić?

A: [Amon szczeka] Jak to "nauczyłem"? Wczoraj wam odbiło, odprowadziłem was, było późno więc zostałem.

R: W porządku

A: Mogę dostać wody?

R: Weź sobie. Wczorajsza noc... Oh, dzień dobry, Kantaben

Kantaben: Gazeta... i śniadanie dla pana. A co dla gościa?

A: Banan... i dwa jabłka. Nie przedstawisz nas sobie?

R: To...

A: Aman

R: A to...

A: Kantaben. Jak się masz?

K: Jeszcze coś?

R: To wszystko

A: Kantaben...