Przeżyłam swój pierwszy upadek z konia, jechałam na ukochanym koniu....
Spadłam z Łylusi. Fizycznie jest OK.- potłukłam nogę, a tak to spoko, tylko pare siniaków.Jechałam z bardziej zaawansowanymi dziewczynami, które galopują, skaczą, jadą w teren itp...Wszystie konie galopowały na około hali i dołączały na koniec zastępu. Przyszła kolej na mnie, miałam zakłusować. Łylusia chciała dobrze i zaczęła glopować, bo myślała, że ona też ma tak zrobić jak reszta no i nie wiedziała , że nie potrafie galopować, więc zamiast kłusować zaczęła galopować. Wystraszyłam się, na początku było dobrze, na zakręcie nie wyrobiłam- spadłam. Zatrzymać się też nie zdążyłam. To była chwila... Przez ten strach przed upadkiem nawet nie wiem jakie to było uczucie galopować. Spadłam na plecy, czy też prawy bok...nie pamiętam. Spadłam, wstałam, powiedziałam, że żyję i znowu usiadłam na kochaną Łylusie. Znowu przyszła pora na kłus. Zaczęłam się bać, przyszedł lęk, paniczny strach, miałam wrażenie, że przyśpiesza i zaczyna glopować, a ja spadam, a to był zwyczajny kłus...Zaczęłam mieć ochote, żeby przejść do stępa. W końcu minęła godzina- koniec lekcji. Zeszłam z konia, dałam jej reszte marchewek, zaprowadziłam do boksu , rozsiodłałam, pogłaskałam, zaniosłam siodło itd... do siodlarni. Wyrzuciłam kupki do przyczepy i odniosłam miotłę i to gdzie były kupki, jesze raz pogłaskałam Łilke i poszłam się przebrać. Mój tata w dorodze do domu pytał się, czy dalej chce jeździć, czy, to na pewno dla mnie? Nie trudno się domyślić bez zastanowienia powiedziałam, że chce dalej jeździć. W domu, pokryjomu przed rodzicami zaczęłam płakać, bo zwątpiłam w siebie, zwątpiłam, że moje miejsce jest przy koniach...Ale ja je kocham! Chce z nimi być!!! Ale mam lęk, lęk przed jazdą. Mogę konia czyścić, karmić, lonżować(ale nie umiem) i wszystko tylko nie jeździć...Kolejna jazda jest w środę...Mam nadzieje, że przezwycięże strach. Nie chce wsiadać na innego konia niż Łylusia...jestem z nią związana..Po tym upadku zwłaszcza...Nie zamierzam skończyć tej przygody, dopóki nie będzie to koniecznością....