UdaÂło mi siĂŞ wybraĂŚ cytaty z pierwszych trzech tomĂłw, ktĂłre dopiero teraz pokazujÂą, iÂż Kishana przeznaczeniem wcale nie byÂło Âżycie z Kells. Nie wiem jednak jaki obraĂŚ ciÂąg chronologiczny, czy najpierw byÂł Damon, czy amulet? czy Kishan?

Tom I

str.139:
"Szukaj Nagrody Durgi, cztery dary, piĂŞĂŚ ofiar, jedna przemiana, bestia staje siĂŞ Âśmiertelna"

str.140:
"[...] Ale dokona siê cud, gdy wê¿e znajd¹ zloty skarb. Co zaspokoi w Indiach g³ód. Inaczej zguba czeka lud."

Tom II

str 191:
"Durga zwrĂłciÂła siĂŞ do Kishana:
- a teraz twoja kolej
ksi¹¿ê sk³oni³ siê nisko z olœniewaj¹cym uœmiechem na twarzy.
- z radoÂściÂą przyjmĂŞ cokolwiek mi zaoferujesz piĂŞkna bogini
[...]
SpojrzaÂłam na Kishana, jego Twarz rozjaÂśniaÂł rozmarzony nieco cielĂŞcy uÂśmiech.
[...]
Durga wrĂŞczyÂła oczarowanemu Kishanowi zÂłoty dysk, co oÂśmieliÂło go na tyle, Âże zÂłoÂżyÂł na jej dÂłoni delikatny pocaÂłunek [...] Przez chwilĂŞ przyglÂądali sie sobie nawzajem.
W koĂącu chrzÂąknĂŞÂłam znaczÂąco [...] Durga spojrzaÂła na mnie jakby wyrwana z transu"

str.220-221

Lama wsta³, zdj¹³ medalion z szyji i wsun¹³ w szczelinê obok pó³ki z ksi¹¿kami. Otworzy³a siê w¹ska szafka z której wyj¹³ bardzo stary zwój pergaminu w szklanej oprawie.
[...]
-ten zwój istnieje od wielu stuleci. S¹ na nim wymienione znaki zwi¹¿ane z tygrysim medlionem i tymi, którzy próbowali go zdobyÌ.
[...]
- nie czytaÂł pan go?
- Nie. ÂŻaden z dalajlamĂłw nie czytaÂł zwoju. Nie jest przeznaczony dla nas. TrzymaliÂśmy go w bezpiecznym miejscu, by w odpowiednim czasie przekazaĂŚ go w Wasze rĂŞce.
[...]
-czy to znaczy, Âże ten zwĂłj byÂł przechowywany przez tyle stuleci... specjalnie dla nas?-spytaÂłam z niedowierzaniem
-owszem. Razem z instrukcjami jak Was odnaleŸÌ.

pan Kadam pochyliÂł siĂŞ by bliÂżej przyjrzeĂŚ siĂŞ zwojowi za szybkÂą.
- To niezwykÂłe! Nie mogĂŞ siĂŞ doczekaĂŚ, kiedy go zbadam.
- Nie wolno ci tego zrobiĂŚ. Nie naleÂży czytaĂŚ zwoju, dopĂłki me dokona siĂŞ piÂąta ofiara. Przedwczesne rozwiniĂŞcie go mogÂłoby spowodowaĂŚ straszliwÂą katastrofĂŞ.
- Pi¹ta ofiara? - mruknê³am. - Ale - zwróci³am siê do pana Kadama - przecie¿ my nawet nie wiemy, co to ma byÌ. Wszystko, co nam do tej pory wiadomo - wyjaœni³am mnichowi - to to, ¿e musimy z³o¿yÌ bogini cztery ofiary i odnaleŸÌ cztery dary. Jeszcze d³ugo nie dowiemy siê, czym jest pi¹ta ofiara. Czy jest pan pewien, ¿e wype³nimy misjê, nie przeczytawszy manuskryptu?"

str.222:


"Kishan zamkn¹³ oczy. Patrzy³am, jak Nauczyciel naciera oleist¹ substancj¹ jego powieki.

— A teraz ty, czarny tygrysie. Masz mÂłode ciaÂło, lecz twoja dusza jest stara. PamiĂŞtaj, niewaÂżne na jakie natrafisz przeszkody. Nawet jeÂśli bĂŞdÂą bolesne i przysporzÂą trudnoÂści, nie wolno ci traciĂŚ nadziei. Utrata nadziei to jedyne, co naprawdĂŞ moÂże ciĂŞ zniszczyĂŚ. [...]

Ci¹¿y na tobie odpowiedzialnoœÌ poprowadzenia twojej rodziny we w³aœciwym kierunku. Mam na myœli twoj¹ najbli¿sz¹ rodzinê, ale
i globalnÂą. Dobre chĂŞci nie wystarczÂą, musisz dziaÂłaĂŚ. Kiedy aktywnie zaangaÂżujesz siĂŞ w bieg wydarzeĂą, odpowiedzi przyjdÂą do ciebie same. I ostatnia rzecz: skaÂła nie ugnie siĂŞ przed wiatrem i tak samo stabilny jest umysÂł sprawiedliwego czÂłowieka. Taki czÂłowiek jest jak filar, zawsze moÂżna na nim polegaĂŚ."

Tom III

str.45
"- pokaŸny m³odzieniec podrózuje z Tob¹ Kal-si- stwierdzi³, po czym zrobi³ krok do przodu,po³ozyl Kishanowi rêce na ramionach i przekrzywiaj¹c g³owe, spojrza³ wprost w jego z³ote oczy. Ki¹¿ê cierpliwie znosi³ te jego oglêdiny.
-ach wiedzzê. G³êbokie oczy. Ojciec wielu. "


str.51:
" RozeÂśmiany mieszaÂł w kubku podspiewujÂąc: lek gorzki cukier lepszy. Kiedy wreszczie zadowoliÂł go skÂład nopoju, wrĂŞczyÂł kubek Kishanowi, ktĂłry zdezorientowany podaÂł go Renowi.
Phet zaklaskaÂł jĂŞzykiem:
Nie, nie to dla czarny tygrys.
[...]
Kishan uniosÂł kubek do ust, ale zawachaÂł siĂŞ w ostatniej chwili.
-NaprawdĂŞ muszĂŞ to piĂŚ?
Phet rozÂłozyÂł rĂŞce i wzruszyÂłramionami
-Ty wybierasz. PiÌ nie pic. jeœÌ nie jeœÌ. KochaÌ, nie kochaÌ.- wyci¹gn¹³ palec do góry i doda³: - ale twój wybór wp³ynie na wielu."