Mówiłam: bez przesady xD Niby czemu mam być boginią? Gdybym nią była już dawno wydałabym książkę, która okazałaby się międzynarodowym sukcesem xD

Ale cieszę się, że opowiadanie się podoba. Zapraszam w takim razie do dalszego czytania i poznania bliżej postaci :) Pierwszy rozdział powinien pojawić się jeszcze dzisiaj :>

Już się pojawił :>

Nie będę otwierać nowego wątku, żeby nie zrobił się śmietnik ;p

Jeśli czytacie, to pewnie zauważyliście, że "Choroba Duszy" dobiegła końca (jutro lub może nawet jeszcze dzisiaj wstawię epilog). Jeżeli się podobało, to zapraszam na mój następny blog z kolejnymi wypocinami Skowyt Księżyca.

Opis:
Dawno temu, w miasteczku położonym niedaleko Cold Lake, doszło do okropnego morderstwa. Znaleziono dwa poharatane ciała ludzi - kobiety i mężczyzny. Przyczyn ich śmierci nigdy nie wyjaśniono. Jednak to nie oznaczało, że ludzie nic nie podejrzewali. Zaczęli snuć opowiadania o demonie z Cold Lake i tak powstała miejscowa legenda mająca na celu przestrzegać ludzi przed zbliżaniem się do jeziora.
Po piętnastu latach do rodzinnej miejscowości powraca Diana - przeciętna, dziewiętnastoletnia dziewczyna. Pragnie ona wyjaśnić tajemniczą śmierć swoich rodziców i sama wymierzyć sprawiedliwość. Nie przerażają ją nawet ostrzeżenia ludności i legenda, która mimo swoich lat, wciąż jest obecna wśród mieszkańców miasteczka...
Wraz z ciotką Elizą i jej mężem Markiem, próbuje odnaleźć sprawców. Wie jednak, że nie będzie to znów takie proste nie tylko ze względu na ludzi, ale również na zupełnie jej obcą i niebezpieczną naturę, którą odziedziczyła po swoich rodzicach.

I, specjalnie dla was (wiem, że się cieszycie xD) fragment pierwszego rozdziału, który pojawi się na blogu dzisiaj lub jutro. Zależy kiedy wstawię epilog:

Oparłam głowę o szybę i włożyłam do uszu słuchawki od iPhone'a. Zamknęłam oczy, gdy usłyszałam głos Ryana Star śpiewającego Losing your memory. Musiałam przyznać, że ta piosenka idealnie oddawała moje obecne uczucia. Bałam się wracać do miasteczka. Nie po tym co się wydarzyło. Volkodlak zawsze było dziwne. Tajemnicze i straszne. Mieszkało tu góra tysiąc mieszkańców. Nic dziwnego, że miasteczko nie widniało nawet na mapach świata czy Kanady. Jednak był jeden plus, można było szybko dostać się do jeziora Cold Lake. Jednak, po ostatnich wydarzeniach, wszyscy bali się spędzać tam czas. Nie dziwiłam się, wieczorami cały czas dało się słychać wycia. Ludzi jednak to nie dziwiło, w Albercie jest mnóstwo wilków kanadyjskich. Toteż czemu mieliby się dziwić wyciem. Jednak gdyby tylko wiedzieli czym naprawdę są te zwierzęta...

ZAPRASZAM :good:

Miło, że się podoba ;> Muszę pisać to, bo już mam pomysł na nowe opko xD

hahaha, dziękuję lutka. Wzruszyłam się :D

świetne :*

LissaSeille napisał:

Wiesz co Ci powiem?....Za kilka lat ktoś stworzy takie forum jak ty...Tylko nie o KT...wszyscy będą szaleć za twoją książką! Później zrobią film...Kto wie? Może moje dzieci (jak będę je miała, a nie chcę za bardzo ;P)będą twoimi wiernymi fanami? Setki nastolatek będą  marzyć o twoim autografie! A ja?! Powiem " A nie mówiłam?!!".

Ojej, jak ja bym chciała. Ale niestety, to się nigdy nie wydarzy ;p
W sumie mam mnóstwo pomysłów i nie wiem, czy niedługo nie zacznę pisać nowego opowiadania pt. "Wydaleni" :3 Ale nie wiem czy mi się będzie chciało.... xD