W recenzję tego serialu bawić się nie będę, za to załączę kilka opinii, które w wartościowy sposób przedstawią go Wam.

Vikings”. Głównym bohaterem jest Ragnar Lothbrok, który, według legend, jest potomkiem samego Odyna. Wspólnie ze swoim przyjacielem, Flokim, odkrywają sposób na przepłynięcie morza wprost na nieznane ziemie, gdzie czekają na nich bogactwo i sława. Pomimo zakazu przywódcy plemienia, Earla Haraldsona, Lothbrok postanawia wraz ze swoim bratem, Rollo, i grupką zaufanych kompanów wyruszyć w niebezpieczną podróż. Jak łatwo się domyślić wyprawa zakończyła się sukcesem, a oprócz złota, Ragnar jako swój łup zabiera chrześcijańskiego mnicha. Mogłoby się wydawać, że ta historia opiera się głównie na wojnach ale nic z tych rzeczy, bowiem to również opowieść o miłości, walce o władzę, zazdrości braterskiej, mitologii nordyckiej i ich kulturze.

źródło: film.org.pl

Zwiastun I sezonu:
Des wybacz, wiem że nie wolno, ale ten jeden raz załączę filmy w starym sposobem, nie za pomocą linku..

Zwiastun wg.T.Baginskiego:


Zwiastun oficjalny:



Zwiastun II sezonu, który zacznie się 27.02 w USA:




I jeszcze jedna recenzja z opisem:

Głównym jest Ragnar Lothbrok, który dzielnie wspierany przez wierną żonę Lagerthe (i dwójkę dzieci – córkę Gydę i syna Bjorna), wraz z bratem Rollo służy jarlowi Earlowi Haraldsonowi. Ragnar ma dość morskich łupieżczych wypraw na wschód, czyli pewnie gdzieś w okolice dzisiejszej Finlandii, Estonii czy Rosji. Próbuje więc nakłonić swojego jarla (zarządcę prowincji, w której mieszka), aby udali się tym razem na niezbadane dotąd tereny położone na zachodzie. Problemem jest odległość, brak odpowiedniej łodzi i fakt, że nikomu jeszcze nie udało się tam dopłynąć, a dokładniej dopłynąć i wrócić. Tymi zachodnimi terenami za „wielki morzem” okazała się Wielka Brytania, a dokładniej środkowa część wyspy – Northumbria.

Co ciekawe właśnie to królestwo w drugiej połowie IX wieku było celem najazdów Wikingów pod dowództwem synów legendarnego skandynawskiego wodza Ragnara Lodbroka. Jak więc widać jakieś podłoże historyczne pod ten serial jest, co akurat bardzo mnie cieszy. Nie lubię produkcji pseudohistorycznych całkowicie wyssanych z palca.

Haraldson oczywiście nie godzi się na taką wyprawę, więc Ragnar sam organizuje łódź, której konstruktorem jest Floki, świetny wojownik, sprawny konstruktor i taki całkiem sympatyczny świr. Do załogi werbuje jeszcze kilku innych wojowników, włącznie z bratem i wyruszają na pierwszą wyprawę, z której oprócz złota przywożą także kilku mnichów z klasztoru. Jeden z tych mnichów, Athelstan, zostanie na stałe u Ragnar. Będzie poznawał kulturę skandynawską, religię, obrzędy, język, ale sam także będzie nauczał przede wszystkim Ragnara, któremu wiedza o obcej kulturze przyda się przy kolejnych wyprawach.

Z kolei Rollo, brat Ragnara, zawsze będzie stał w jego cieniu. Mimo, że walczy z nim dzielnie ramię w ramię w każdej bitwie i potyczce, że broni jego honoru, że broni życia Ragnara i jego żony, zawsze jest tym niedocenianym przez pozostałych i pomijanym przy okazji pochwał. Niejedni będą próbować go zwrócić przeciwko bratu ofiarowując mu kosztowności, władzę czy kobiety i próbując zamącić mu w głowie, ale on będzie zawsze stał murem za bratem, aż do…

I tutaj wypadałoby urwać tą opowieść o fabule i bohaterach, aby nie zdradzać potencjalnym widzom dalszych losów. Na uwagę zasługują wszystkie wymienione powyżej postacie, jak Ragnar, Rollo czy Athelstan, ale kolorytu tej produkcji dodają także panie – wspomniana żona Ragnara – Lagertha oraz żona jarla Haraldsona – Siggy. Oczywiście kobiety też próbują swoich intryg, czasami coś im wyjdzie, innym razem nie bardzo, ale taka jest ich rola. Obie bohaterki to silne, twardo stąpające po ziemi, kobiety, które potrafią się same obronić, kiedy ich mężów nie ma w pobliżu. A nawet, jak Lagertha, wyruszają z nimi na niebezpieczne zamorskie wyprawy. Tutaj rola bohaterek jest bardzo dobrze przemyślana – one nie są tylko potulnymi żonami swoich mężów. Śmiem nawet powiedzieć, że to baby z jajami (nie mylić z posłe…słanką).

Natomiast sam Ragnar przechodzi ciekawą metamorfozę – od człowieka honorowego, żądnego przygód, skarbów, chwały i sławy, odróżniającego dobro od zła, do człowieka, którego sława wyprzedza, o którym opowieści krążą w innych krainach, a który wciąż czuje niedosyt tego wszystkiego i chce jeszcze więcej i więcej. To jest typ bohatera, który nie jest ani w stu procentach dobry ani w stu procentach zły.

Źródło: prawienatrzezwo.pl


Od siebie dodam, że pomysłodawcą i autorem scenariusza "Wikingów" jest Michael Hirst, jeden z twórców głośnego filmu "Elizabeth" oraz nominowanej do Emmy i Złotego Globu "Dynastii Tudorów".
Serial obejrzałam z dośc wielkim zaangazowaniem.. i jak to zwykle u mnie było, na kilka dni utknęłam w ksiażkach o historii wikingów..:)
Polecam!!